Al hoeft dat niet letterlijk meer, want volgens mij heb ik met alle mensen op het volkstuinencomplex al
kennisgemaakt. Toch is het misschien leuk om wat meer te vertellen over mijn eerste kennismaking met
het moestuinieren.
Als natuurliefhebber ben ik altijd al geïnteresseerd geweest in alles wat groeit en bloeit. Bloemen en
planten…., ja daar word ik blij van! Thuis probeerde ik in potten weleens bloemen, kruiden en tomaten
op te kweken uit zaden. Soms lukte dat best aardig al wist ik dat het beter zou gaan in de volle grond.
Helaas mijn tuin leent zich daar niet voor. Maar met het experimenteren in potten groeide wel de wens
om zelf groenten te gaan verbouwen en dus schreef ik me in voor een volkstuintje.
Toen ik halverwege maart 2022 een tuintje toegewezen kreeg begon er een heel nieuw avontuur voor
mij. Ik had nog geen idee wat het allemaal zou behelzen en hoe of waar ik moest beginnen. En ook
of ik het überhaupt aan zou kunnen. Door een auto-immuunziekte ben ik chronisch vermoeid en ervaar
ik enigszins een fysieke beperking. Maar ik dacht: ‘Ik ga dit gewoon proberen!’ Dan zie ik wel waar het
schip strandt.
Een gezonde leefstijl is voor mij dus heel belangrijk om mij goed te voelen en biologisch tuinieren past
daar helemaal bij.

Dus de spade ging de grond in, want er moest gespit worden. Door de jaren heen heb ik geleerd om
mijn grenzen goed te bewaken als het om lichamelijke inspanning gaat. Dus de ene dag spitte ik 2 of 3
m3 om terwijl ik de andere dag maar een meter kon volbrengen. Al met al heb ik er een maand over
gedaan om mijn tuintje om te spitten. En hoewel het voor mij best zwaar was, vond ik het heel fijn om
op deze manier buiten bezig te zijn en mijn hoofd leeg te maken. Pure mindfulness zeg ik weleens of
zoals een collega tuinder zei: ‘Ik doe aan therapeutisch tuinieren.’

En toen begon het zaaien. Wat zet ik waar? Welke gewassen kunnen naast elkaar staan en welke niet.
Hoe moet ik bemesten? En alles wat er verder bij komt kijken: onkruid wieden, de vele gietertjes water
die over het perceel zijn uitgegoten en daarna het wachten…..
Zou het allemaal lukken?
Nou niet allemaal dus, er is hier en daar wel iets mislukt, maar ik was er verbaasd over hoe groot
mijn oogst was. Aardappelen, bietjes, sperziebonen, worteltjes, courgettes, tomaten, pompoenen,
snijbloemen en nog veel meer… En dat voor een groentje op dit gebied ! Ook dankzij alle tips en trics
die ik kreeg van mijn collega-tuinders natuurlijk, moet ik bekennen.
Wat heb ik in korte tijd ontzettend veel van iedereen geleerd.

Het is een prachtig mooi nieuw avontuur! Ik heb weer nieuwe mensen leren kennen, wat ik leuk vind en
altijd ervaar als een verrijking van het leven. En het schip is vooralsnog niet gestrand. Dus ik ga door
met deze nieuwe hobby en kijk uit naar het volgende seizoen op de tuin.

Thea van der Veen